Święto Niepodległości
Setki wydarzeń w całym kraju upamiętniają dziś 104. rocznicę odzyskania prze Polskę nieodległości. Dla upamiętnienia powrotu Polski na mapy świata po 123 latach zaborów obchodzimy Narodowe Święto Niepodległości.
W naszym Kościele Parafialnym również odbyły się uroczystości rocznicowe. O godz. 10.00 Ks. Proboszcz Wojciech odprawił uroczystą Mszę św., w której uczestniczyli przedstawiciele władzy samorządowej – Pani Anna Rogulska- Sekretarz Gminy Przytyk i Radna Powiatowa, Pan Krzysztof Wlazło – Przewodniczący Rady Gminy Przytyk oraz Pani Jolanta Kowalik Dyrektor PSP im. Orła Białego we Wrzosie.
Ks. Kanonik Jan powiedział przejmujące kazanie o poszanowaniu wolności. Podczas Mszy św. wartę pełnili druhowie z jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych z naszej parafii, Rycerze Kolumba oraz poczet sztandarowy z PSP im. Orła Białego we Wrzosie. Po Mszy św. odbył się koncert pieśni patriotycznych w wykonaniu Zespołu Wrzosowianki oraz Oliwii Puszka.
Następną częścią dzisiejszych obchodów był apel przed pomnikiem, gdzie Strażacy dokonali wciągnięcia flagi na maszt a wszyscy wspólnie odśpiewali Mazurka Dąbrowskiego.
Po zakończonych uroczystościach przedstawiciele władzy samorządowej złożyli wieńce przy grobach Powstańców Styczniowych na naszym cmentarzu.
Historia Józefa Majkusiaka
Listopad jest miesiącem pamięci o zmarłych ale i miesiącem, w którym obchodzimy rocznicę odzyskania niepodległości. To miesiąc pamięci o tych, którzy walczyli o naszą wolność. Nam, czasy wojenne, wydawały się tak odlegle, że nie wyobrażaliśmy sobie sytuacji, kiedy ją tracimy, kiedy nie możemy swobodnie pójść do kina, na spacer, kiedy nie możemy spokojnie zasnąć. Jednak historia zatoczyła koło i nie my ale nasi sąsiedzi już wiedzą czym jest utrata wolności i najazd wojsk sowieckich.
W czasie II wojny światowej największe śmiertelne żniwo zebrały niemieckie obozy koncentracyjne, jednak nie należy zapominać o tragicznym bilansie funkcjonowania ich radzieckich odpowiedników. System obozów koncentracyjnych w Związku Radzieckim był popularnie nazywany Gułagiem od rosyjskiej nazwy organu aparatu represji NKWD powołanego do zarządzania obozami (ros. Gławnoje Uprawlenie Łagieriej), często nazywane łagrami.
Wobec fatalnych warunków życia, niezwykle ciężkiej i wyniszczającej pracy, niedostatków pożywienia i prześladowań więźniowie wytrzymywali w łagrach średnio kilka miesięcy. Sowieci wykorzystywali Gułagi nie tylko do izolacji przeciwników, ale i jako źródło niewolniczej siły roboczej, która wspierała gospodarkę Związku Radzieckiego. Prace odbywały się w szczególnie trudnych warunkach, nierzadko na ciężkim syberyjskim mrozie, co wobec braku odpowiednich ubrań i przy minimalnym dostępie do lekarstw i opieki medycznej prowadziło do skrajnego wyniszczenia organizmów więźniów, a w konsekwencji szybkiej śmierci.
Dziś przedstawiamy losy kolejnego żołnierza z naszej Parafii, który walczył o odzyskanie niepodległości.
Józef Majkusiak, bo o nim mowa urodził się w 1901 roku w Jabłonnie na terenie Królestwa Polskiego ( Polska dopiero za 18 lat wróciła na mapę Europy). W 1924 roku wziął ślub z Katarzyną Strzałkowską w naszym kościele parafialnym. Kiedy w 1939 roku wybuchła II wojna światowa został powołany do Wojska Polskiego zostawiając w domu żonę i dzieci.
Józef został zmobilizowany do Centrum Wyszkolenia Weterynarii w Warszawie i 6 września odesłany na front wschodni do obrony granic przed Armią Czerwoną. Po klęsce wrześniowej złożył broń i jako jeniec wojenny został zesłany do prac przy budowie dróg i lotniska w okolicy Jaryczowa niedaleko Lwowa. Następnie wraz z innymi żołnierzami ze swojej byłej jednostki został deportowany do gułagu w Starobielsku i Trockoje nad Wołgą.
Był to najtrudniejszy czas dla jeńców wojennych i ich rodzin. W tym czasie, a był to marzec 1941 roku, Przytyk i okolice zostały zamienione przez wojska niemieckie w poligon wojskowy. Wysiedlono wszystkich mieszkańców, zburzono wszystkie budynki z wyjątkiem kościoła.
W 1941 roku formułowały się Polskie Siły Zbrojne w Związku Radzieckim tzw. Armia Andersa. Była to szansa dla wielu tysięcy polskich żołnierzy i ich rodzin na powrót lub ucieczkę z kraju wroga.
W 1942 roku Józef, już jako żołnierz Armii Andersa, trafił do Guzar w Uzbekistanie a następnie pokonując Morze Kaspijskie dotarł do Pchlewa w Iranie (niegdyś Persja). Tu nastąpiło swego rodzaju oczyszczenie. Ludzie pozbywali się łachmanów i pierwszy raz od dłuższego czasu mogli wykąpać się. W czystym ubraniu, odżywieni musieli pozostać na tzw. kwarantannie dla rekonwalescentów.
W tamtych czasach ZSRR opuściło 41 tysięcy żołnierzy i 74 tysiące cywilów.
Po krótkiej rekonwalescencji żołnierzy skierowano do Iraku. Tam Józef Majkusiak z Armią Andersa chronił pola naftowe przed niemieckimi siłami zbrojnymi. Później żołnierski los rzucił Józefa do Kairu, gdzie stanął przed komisją lekarską i otrzymał tzw. drugą kategorię zdrowotną, czyli nie zdolny do pełnej służby wojskowej. Od tej pory został sanitariuszem wspierając szpitale polowe. Stamtąd trafił do Mombasy, później do Abercorn w Północnej Rodezji, gdzie przebywał do 1946 roku.
Pod koniec 1946 roku na krótko trafił z powrotem do Mombasy a stamtąd do Włoch. Z Włoch do Polski powrócił w 1947 roku. Po powrocie Józefa z wojennej tułaczki życie rodzinne powoli wróciło do normalności.
I tylko wspomnienia starego żołnierza czasami przypominały o tamtych trudnych czasach, a dla wnucząt były jak bajki i legendy opowiadane przez dziadka.
I myśleliśmy że wojna to już przeszłość, a dziś znów jesteśmy świadkami rosyjskiej agresji. I obyśmy nigdy nie musieli opuszczać własnych domów i uciekać przed hukiem armat i wybuchami bomb.
W dniu dzisiejszym odbył się odpust w Kaplicy św. Jana Pawła II w Wirze. O godz. 15.30 z naszego kościoła parafialnego wyruszyła piesza pielgrzymka pod przewodnictwem Księdza Proboszcza Wojciecha Dobczyńskiego. W procesji niesione były relikwie Św. Jana Pawła II. Jednocześnie w Kaplicy w Wirze trwała modlitwa różańcowa. O godz.18.00 sprawowana była uroczysta Msza św., którą sprawowali nasi księża Ks. Proboszcz Wojciech oraz Ks. Kanonik Jan. Na zakończenie uroczystości Ks Proboszcz pobłogosławił relikwiami wszystkich zgromadzonych.
Odpust Królowej Różańca Św.
Wczoraj nasza wspólnota parafialna przeżywała odpust Królowej Różańca Świętego. Kaznodzieją naszego odpustu był ks. Dariusz Stańczyk, misjonarz na Litwie a obecnie w Rosji. Odznaczony min. przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej.
Ojciec misjonarz dokonał również poświęcenia odrestaurowanej chorągwi ufundowanej przez mieszkańców Jabłonnej.
Dożynki to Święto Plonów, podczas którego dziękuje się za udane żniwa i wszystkie plony, które udało się zebrać z pola w danym roku. Dożynki to też wspaniała forma podziękowania za te zbiory. Wszyscy, którzy zajmują się uprawą ziemi, wiedza jak trudna i niepewna to praca. Uzależniona od wielu czynników w tym atmosferycznych. Dlatego tak ważne jest podziękowanie Bogu za udane plony. W tym roku wieniec dziękczynny w naszej parafii wykonali mieszkańcy Domaniowa. Ksiądz Proboszcz Wojciech Dobczyński dokonał poświęcenia wieńca, który przynieśli Państwo Anita i Jacek Puszka oraz Aneta i Józef Puszka. Wieniec następnie wniesiono do kościoła, gdzie został ustawiony na bocznym ołtarzu.
Kolejne witraże zdobią naszą świątynię
Niektórzy twierdzą, że witraże to okna Pana Boga. Tajemniczym blaskiem różnobarwnego szkła od wieków przykuwają uwagę wiernych. Z pewnością zdobią każdą świątynię nadając jej wyjątkowy klimat. W słoneczne dni nacieszymy oczy efektami świetlnymi pojawiającymi na ścianach kościoła. Bo piękno witraży jest ponadczasowe, tak jak światło, które daje im życie.
Dwa kolejne witraże zostały zamontowane w Kaplicy Męki Pańskiej w naszym Kościele Parafialnym. Pierwszy z nich, z wizerunkiem Ojca Pio został ufundowany przez rodzinę Wlazło z Goszczewic. Drugi zaś, przedstawiający św. Gertrudę ufundowała rodzina Mnich z Wrzosu.
No i oczywiście Wiedeń…
Austriacka stolica to miasto kultury i wieloletniej historii, bogate w ciekawe miejsca i atrakcje przyciągające turystów z całego świata. Przy tym Wiedeń to cesarskie miasto, znajdują się tam piękne pałace Księżnej Sisi, to miasto Straussów, czyli królów walca. Mieliśmy okazje zobaczyć największą atrakcję turystyczną Wiednia - pałac Schonbrunn z jego ogrodami i stajniami. Widzieliśmy piękne kościoły, w tym jeden z niewielu istniejących kościół Zakonu Krzyżackiego. Jednym z symboli Wiednia jest też znajdująca się w centrum najstarszej części miasta katedra św. Szczepana. Piękne jest również Wzgórze Kahlenberg, z którym wiąże się polska historia. Na wzgórzu była polska prowincja zakonu kamedułów. Nie jest zatem przypadkiem, że w tamtejszym kościele król Jan III Sobieski celebrował mszę przed zwycięską batalią wiedeńską nad armią turecką 12 września 1683 r. My również uczestniczyliśmy we Mszy św w tym kościółku. Kościół nadal jest polski i odwiedził go Jan Paweł II. Znajduje się tam wiele pamiątek po tym Wielkim Polaku. A jeśli Wiedeń to oczywiście kultowy smak - tort Sachera. Niektórzy mieli okazje go spróbować, smakował wyśmienicie. I tym słodkim akcentem zakończyliśmy naszą wędrówkę po stolicach naddunajskich.
Dzień drugi - Budapeszt
Węgierska stolica nie pozwala się nudzić. Oprowadziła nas po swoich ruchliwych ulicach, stuletnich podwórkach i tętniących życiem naddunajskich bulwarach. Do XIX wieku Budapeszt był dwoma niezależnymi miastami. Buda i Peszt mimo, iż sąsiadowały ze sobą od wieków rozwijały się samodzielnie. Każde w swoim tempie i w swoim własnym stylu. Różnice między nimi widoczne są po dziś dzień, ale razem tworzą idealne połączenie tradycji i nowoczesności, rozsądku i szaleństwa. Wśród atrakcji turystycznych wymienić można Plac Bohaterów czyli najważniejszy plac w mieście z Pomnikiem Tysiąclecia i Grobem Nieznanego Żołnierza. Następnie widzieliśmy Bazylikę św. Stefana - to monumentalna budowla wzniesiona ku czci króla Węgier, największy kościół w kraju i trzecia pod względem wysokości węgierska budowla. I kolejny klejnot to Parlament. Parlament w Budapeszcie to bez wątpienia największa wizytówka miasta. Sztandarowa atrakcja, która zdobi pocztówki, breloczki, kalendarze i foldery reklamowe. Budapeszt ma również swoją historię, te piękną ale i tę tragiczną. Tuż nieopodal gmachu Parlamentu w Budapeszcie na lewym brzegu Dunaju znajduje się pomnik poświęcony ofiarom holokaustu. Zwany jest on “Butami na brzegu Dunaju” i ma bardzo nietypową formę. Składa się na niego 60 par butów (damskich, męskich) stojących nad brzegiem rzeki. Obuwie upamiętnia ludzi, którzy zostali tutaj rozstrzelani, a ich ciała utopiono w Dunaju. Kolejną atrakcją było Wzgórze Gellerta, na którym jest skalna kaplica, a właściwie cały skalny kościół. Skalny kościół z polską kaplicą w Budapeszcie to Sziklatemplom, tam nasi Kapłani sprawowali Eucharystię. I na zakończenie dnia uczestniczyliśmy w wieczorze folklorystycznym. Przepiękna muzyka i węgierski taniec.
Bratysława – Budapeszt - Wiedeń
W piątek, 12 lipca Mszą św. o godz. 4.30 rozpoczęliśmy trzydniową wycieczkę do naddunajskich stolic. Pierwszą z nich była Bratysława. To piękne i malownicze miasto. Położona jest przy południowo – zachodniej granicy państwa. Rozwinęła się przy ujściu rzeki Morawy do Dunaju i stanowi jedyną stolicę na świecie graniczącą z dwoma państwami (Austrią oraz Węgrami). Dziś atrakcyjne krajobrazy, historyczna zabudowa oraz bliskość Wiednia i Budapesztu zachęcają do odwiedzenia Bratysławy, w której zobaczyliśmy:
• Zamek Bratysławski znajdujący się na szczycie wzgórza w centrum miasta. Przy budowli znajduje park, z którego mieliśmy doskonały widok na panoramę Bratysławy;
• Katedrę św. Marcina - zaledwie w odległości kilkuminutowego spaceru na wschód od zamku ulokowana jest Katedra św. Marcina, dawniej stanowiąca kościół koronacyjny królów węgierskich. W świątyni znajdują się szczątki ośmiu węgierskich prymasów;
• Most SNP - wędrując od zamku do katedry na chwilę zboczyliśmy z trasy, by zobaczyć rozpięty nad Dunajem most Słowackiego Powstania Narodowego. Most powstał w 1972 r. Jego wyróżniającym się elementem konstrukcyjnym jest charakterystyczna wieża, zwieńczona „latającym spodkiem”;
• Hlavné námestie - kontynuując podróż w kierunku wschodnim dotarliśmy do głównego placu Bratysławy, pełniącego funkcję rynku. Na jego płycie, oprócz obiektów małej architektury i figury Żołnierza Napoleońskiego, znajduje się fontanna Maksymiliana – najstarsza i najbardziej znana w mieście;
• Kościół św. Elżbiety - kolejnym ważnym punktem na naszej trasie, oddalonym od rynku jedynie kilkuminutowym spacerem, był Kościół św. Elżbiety, znany jako Niebieski Kościół i następnie:
• Pałac Prezydencki;
Bratysława to niewątpliwie jedno z najpiękniejszych miast w Europie. Świetnie zachowane zabytki, atrakcyjne tereny publiczne oraz pyszna kuchnia.
Odpust parafialny - święto patronalne naszego kościoła parafialnego
Dziś w naszej parafii dzień odpustu „Na św. Wawrzyńca”. Dawniej ogłoszenie proboszcza o odpuście parafialnym poruszało całą parafię, wszyscy tłumnie gromadzili się w swojej świątyni. Specjalnie sprzątano kościół, przygotowywano wszystkie obrazy, sztandary i chorągwie na uroczystą procesję. Nie mogło zabraknąć dziewczynek sypiących kwiaty i rzeszy chłopców z dzwonkami. Zadaniem proboszcza było zaproszenie okolicznych księży i dobrego kaznodziei odpustowego, który swoją nauką miał poruszyć ludzkie sumienia. Zapowiedź odpustu wzbudzała radość u dzieci, gdyż zbliżała się okazja zrobienia zakupów przy objazdowych straganach, zawsze pełnych świecidełek i rzeczy, których nie można kupić w normalnym sklepie. Cieszyli się dorośli, gdyż odpust stwarzał okazję do zaproszenia najbliższych i zjedzenia uroczystego obiadu. Dziś, zwłaszcza w większych miastach, wiele z tych tradycji zanika i dlatego warto pamiętać o pięknej tradycji odpustów parafialnych. W dzisiejszy dzień wpisana była też uroczystość Bierzmowania młodzieży z naszej parafii. Ksiądz Biskup Piotr Turzyński przewodniczył Liturgii Eucharystycznej połączonej z udzieleniem sakramentu bierzmowania. Młodzi parafianie do tego sakramentu przygotowywali się przez ostatnie miesiące pod okiem p. Aliny Wachnickiej. Na początku uroczystości, rodzice kandydatów poprosili Księdza Biskupa Piotra Turzyńskiego o udzielenie sakramentu, z uwagi na wolę przyjęcia i poczynione przez kandydatów przygotowania. Ksiądz Biskup z uwagą przysłuchiwał się prośbie rodziców, czujnym okiem obserwując kandydatów. Z ciepłym słowem zwrócił się do nich prosząc by nosili Boga w sercu cały czas. Ksiądz Biskup potrafi zaskakiwać –jakież było zaskoczenie jednego z koncelebransów, gdy podczas swojej homilii Ksiądz Biskup poprosił go o przedstawienie swojego świadectwa wiary. Wyrwany do odpowiedzi Ksiądz Misjonarz Mirosław Bujak opowiadał o swojej pracy wśród plemion Afryki środkowej. Ksiądz Misjonarz jest u nas po raz pierwszy ale wspomniał, że Jego tata przechodził przez naszą parafię podążając na spotkanie z Jego mamą. Następnie na wezwanie biskupa kandydaci wyrazili wspólnie, jakich łask oczekują od Boga w sakramencie bierzmowania. Po wysłuchaniu homilii, którą wygłosił Ksiądz Biskup, wszyscy obecni w kościele wierni odnowili na wezwanie przyrzeczenia chrzcielne. Ksiądz Proboszcz Wojciech Dobczyński wniósł do Księdza Biskupa prośbę o udzielenie sakramentu i poświęcenie okolicznościowych medalików. Po specjalnej modlitwie i wspólnym odśpiewaniu Hymnu do Ducha Świętego, ksiądz biskup udzielił sakramentu bierzmowana. Dokonał tego poprzez namaszczenie Krzyżmem Świętym, czyniąc znak krzyża na czole każdego przyjmującego, wyrażając przy tym odpowiednią formułę sakramentalną. Na zakończenie liturgii przedstawiciele bierzmowanych i rodziców, złożyli na ręce księdza biskupa podziękowania za udzielenie sakramentu. Sakrament przyjęło dwadzieścia dwoje parafian.
Nowe witraże
W ostatnim czasie w naszym kościele parafialnym zainstalowano trzy nowe witraże. Dwa w kaplicy bocznej z relikwiami Jana Pawła II i jeden w Prezbiterium. Witraże w kaplicy bocznej przedstawiają Św. Kazimierza Jagiellończyka– witraż ten został ufundowany przez mieszkańców Wygnanowa, drugi witraż przedstawia Św. Jana Pawła II z Matką Bożą Pocieszenia ze Starej Błotnicy – ten witraż ufundowała Helena Kasiak z Potkannej. Ostatni z zainstalowanych witraży przedstawia Baranka Bożego – ten witraż został ufundowany przez rodzinę Frączkiewicz z Wrzosu. Przestrzeń witraża to przestrzeń świątyni. Witraż ma zdobić wnętrze tak, żeby wyizolowało człowieka i wprowadziło w inną rzeczywistość. Światło przyćmione patyną koloru usakralnia wnętrze, a wpisanie go w architekturę kościoła sprawia, że stanowi z nim całość. Czekamy z niecierpliwością na kolejne witraże.
W dniu imienin Księdza Kanonika
Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa – w liturgii Kościoła katolickiego jest to uroczystość ku czci Serca Jezusa przypadająca w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała.
W tym roku święto to przypada dziś, czyli 24 czerwca. W tym dniu wypadają też imieniny Księdza Kanonika Jana Kieczyńskiego.
Składanie życzeń jest bardzo starym zwyczajem i elementem celebracji różnego rodzaju świąt czy urodzin a Ksiądz to człowiek, któremu należy się duży szacunek, jest bowiem tym, który łączy nas z Chrystusem. Kapłan to ktoś, kto opuścił wszystko i wszystkich – także samego siebie i własne plany – po to, aby pójść za Jezusem.
Zatem, Czcigodny Księże, życzymy Ci, by przez całe swoje życie
podążał Ksiądz z ufnością za Panem.
Wszystko, co Ksiądz robi, niech czyni z młodzieńczą pasją.
Cieszy się światem i spotykanymi ludźmi, a Księdza serce
niech przepełnia miłość, którą podzieli się z potrzebującymi.
Niech pielęgnuje Ksiądz w sobie uśmiech, nie zatraca nigdy poczucia humoru.
Stara się słuchać bardziej Boga niż ludzi, a On pokaże Księdzu Prawdę i obdarzy swoim błogosławieństwem.
Wszystkiego najlepszego:)
Dziś w Wirze odbyła się wyjątkowa uroczystość - poświęcenie nowo wybudowanej remizy strażackiej. Uroczystość rozpoczęła się Mszą Świętą pod przewodnictwem Księdza Proboszcza Wojciecha Dobczyńskiego. Koncelebransami byli Ks Proboszcz Parafii Potworów Ks Kanonik Jan Gruszka oraz Ks Kanonik Jan Kieczyński. Wójt Gminy Potworów Marek Klimek zaprosił wyjątkowych gości, wśród których byli parlamentarzyści min. Stanisław Karczewski, Leszek Przybytniak, przedstawiciele Starostwa Powiatowego w Przysusze, przedstawiciel Burmistrza Przysuchy, władze powiatowe i wojewódzkie Straży Pożarnej i wielu innych znakomitych gości. Gospodarze, czyli Ochotnicza Straż Pożarna z Wiru, stanęli na wysokości zadania, uroczystość była przygotowana na bardzo wysokim poziomie, nawet pogoda dopisała:)
Uroczystość Św. Wojciecha
Dziś, 23 kwietnia Kościół w Polsce tradycyjnie obchodzi uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski. Św. Wojciech jest również patronem naszego Księdza Proboszcza Wojciecha Dobczyńskiego, który dziś obchodzi swoje imieniny. O godz. 17.00 wszystkie grupy parafialne oraz goście uczestniczyli we Mszy św. w intencji Czcigodnego Solenizanta, aby w dniu imienin razem z nim dziękować Panu Bogu za dar kapłaństwa i duszpasterską posługę Ks. Wojciecha w naszej parafii oraz prosić o wszelkie łaski dla niego na kolejne lata. Po Mszy Świętej, której Dostojny Solenizant przewodniczył, ustawiła się długa kolejka osób, które chciały mu w imieniu parafialnych wspólnot złożyć życzenia. Było wielu gości, wiele serdecznych słów, kwiaty i wyśpiewane życzenia. Księże Proboszczu, Dzień Imienin, to dobra okazja, by wyrazić Ci wdzięczność za trud Twojej posługi kapłańskiej w naszej wspólnocie. W blasku świętości Twojego patrona, jeszcze raz pragniemy Ci złożyć proste, ale sercem podyktowane życzenia: Chrystusowego błogosławieństwa, które daje moc. Prawdziwej apostolskiej odwagi i wiary, która góry przenosi. Zdrowia, niech niesie pogodę ducha i uśmiech. Nadziei, która pozwala wierzyć w dobrych ludzi i zbawienie świata. Niech one przenikają Twe serce, otaczają dobrem i ciepłem tych, z którymi się spotykasz, przynoszą obfite plony prawdy i sprawiedliwości, Szczęść Boże
Alleluja!!!
Dziś, o godz. 6.00 rano dzwony w naszym kościele ogłosiły, że Chrystus zmartwychwstał. Na pamiątkę tego wydarzenia od Grobu Pańskiego, skąd główny celebrans Ksiądz Proboszcz Wojciech zabrał Najświętszy Sakrament w monstrancji, wyruszyła uroczysta procesja. Na czele procesji Strażacy nieśli obleczony czerwoną stułą krzyż oraz figurę Chrystusa Zmartwychwstałego. Strażacy, Rycerze Kolumba i młodzież nieśli chorągwie a członkinie Kółek Różańcowych niosły duży różaniec Wspólnie z wiernymi okrążyli kościół trzy razy. Pochodowi towarzyszyło bicie dzwonów oraz pieśni wielkanocne. Po powrocie do świątyni Ksiądz Wojciech zaintonował hymn Te Deum („Ciebie, Boga, wysławiamy”) i pobłogosławił zgromadzonych Najświętszym Sakramentem. Bóg nie umarł, Jezus żyje! Na czas Świąt Zmartwychwstania życzymy spokoju w sercu i pokoju na świecie.
Niech Wielkanocny czas odrodzi wszystko, co dobre.
Przegoni troski i smutki. Obudzi nadzieję na lepsze jutro. Niech dom będzie dla Was zawsze ostoją spokoju, a na stole nigdy nie zabraknie chleba. Niech Wielkanoc jednoczy i wzmacnia całe rodziny, Błogosławionych Świąt.
Wieczorem, o godz. 19.00 rozpoczęły się obchody Wigilii Paschalnej. Przed kościołem rozpalone zostało ognisko, którego płomienie poświęcił Ksiądz Proboszcz Wojciech. Następnie od poświęconego ognia ministranci zapalili Paschał, symbolizujący Chrystusa, czyli Światłość świata, co ma uzmysławiać, że dokonała się Pascha, przejście z mroku do jasności, ze śmierci do życia. W uroczystej procesji paschał został wniesiony do świątyni i umieszczony w ozdobnym świeczniku. Po Liturgii światła nastąpiła Liturgia słowa Wigilii Paschalnej, w którą włączył się Ksiądz Kanonik Jan. W tym momencie zapaliły się światła na ołtarzu, uderzono w dzwony, a celebrans zaintonował hymn "Chwała na wysokości Bogu". Kolejna, trzecia część uroczystości Wigilii Paschalnej, poświęcona była tajemnicy sakramentu chrztu. Liturgię chrzcielną poprzedziło odśpiewanie Litanii do Wszystkich Świętych, która podkreśla jedność Kościoła. Ksiądz Proboszcz poświęcił wodę chrzcielną — tradycja zaleca, aby dokonało się to przy włożeniu paschału do naczynia z wodą; tekst błogosławieństwa przypomina odradzającą moc wody. Uroczystości Wigilii Paschalnej zakończyła się komunią świętą i uroczystym błogosławieństwem.
Dziś w Wielką Sobotę przed święceniem pokarmów, Ksiądz Proboszcz Wojciech razem z Księdzem Kanonikiem Janem poprowadzili Jutrznię, która jest wspomnieniem Zmartwychwstania Pańskiego, gdyż to właśnie o poranku Chrystus ukazał się niewiastom.
Wzdłuż nawy głównej prezentowały się wiklinowe koszyczki wypełnione po brzegi pokarmami, ozdobione zielonymi gałązkami i przykryte białą serwetką – dla większości z nas to główny symbol świąt Wielkiej Nocy. Dla wielu osób, tzw. chodzenie z koszyczkiem do kościoła w Sobotę Wielkanocną jest zwyczajem wyjątkowym. Pokarmy przynoszone do święcenia mają swoje znaczenie i symbolikę. Każdy element w jakiś sposób odnosi się do przeżywania męki i zmartwychwstania Jezusa. Wśród święconych pokarmów nie może zabraknąć chleba, soli oraz baranka. Chleb we wszystkich kulturach jest pokarmem zapewniającym przetrwanie. Dla chrześcijan oznacza ciało Pana Jezusa, w związku z czym jest najważniejszym z symboli. Sól to minerał dający życie oraz podstawa istnienia, a baranek – symbol zwycięstwa dobra nad złem i życia nad śmiercią.
Wielki Czwartek jest początkiem Triduum Paschalnego czasu, w którym obchodzi się pamiątkę najważniejszych wydarzeń chrześcijaństwa: Męki i Zmartwychwstania Chrystusa. W Wielki Czwartek, poza mszą Wieczerzy Pańskiej, odprawianą uroczyście wieczorem w kościołach, celebruje się tylko jedną mszę – Krzyżma Świętego.
Krzyżmo, od którego bierze nazwę liturgia to olej, który stosowany jest przy chrzcie, bierzmowaniu, a także w obrzędzie święceń kapłańskich.
W naszym Kościele Mszą Wieczerzy Pańskiej rozpoczęła się o godz. 17.00. Po Eucharystii Najświętszy Sakrament został przeniesiony do Kaplicy Adoracji.
W Wielki Czwartek, w dzień Ostatniej Wieczerzy Kościół wspomina ustanowienie sakramentów eucharystii i kapłaństwa. Tradycyjnie jest to święto wszystkich kapłanów. Naszym Kapłanom, Księdzu Wojciechowi i Księdzu Janowi życzymy niegasnącej miłości do Eucharystii, gorliwości oraz sił potrzebnych do głoszenia Dobrej Nowiny, a także obfitych owoców duszpasterskiej pracy. Oby radość i satysfakcja towarzyszyły Wam w każdym dniu posługi kapłańskiej. Niech Bóg obdarza Was wszelkimi łaskami, byście mogli w pełni realizować swoje powołanie.
Poznając znaczenie witraży w kościele poznajemy ich rolę w przekazywaniu wiedzy religijnej. Bo to historia malowana w szkle. Witraż jest najczęściej spotykanym wypełnieniem dekoracyjnym okien w chrześcijańskich kościołach, różnych wyznań i zwykle używany był i jest do zobrazowania opowieści ze Starego i Nowego Testamentu.
Witraż nie był i nie jest sztuką wykonywaną masowo. Witraże są indywidualnie zamawiane i tworzone przez mistrzów fachu witrażowego. Stwarzają warunki do kontemplacji i myślenia o opowieściach i postaciach, które wierni widzą oraz do rozważań, jak wyciągnięte z tych opowieści wnioski mogą być stosowane w codziennym życiu. W ostatnim czasie do naszego Kościoła Parafialnego został zakupiony kolejny witraż. Fundatorami tego dzieła są mieszkańcy Goszczewic. Witraż przedstawia scenę Narodzenia Pana Jezusa. Ten obraz pięknie wkomponował się w architekturę naszego kościoła.
Prezent od Rycerzy Kolumba.
Nasze tegoroczne rekolekcje obfitowały w bardzo ważne wydarzenia. Jednym z nich było podarowanie przez Rycerzy Kolumba z naszej Parafii pięknego ornatu. Celebracja Mszy Świętych wymaga od kapłana założenia odpowiednich szat liturgicznych. Wskazują na to przepisy kościelne, zatem każda parafia powinna być zaopatrzona w stosowną liczbę odzieży dla księży. Celebransi nakładają na siebie alby kapłańskie, stuły oraz ornaty. W obrządku rzymskokatolickim wyróżnia się kilka kolorów liturgicznych. W tych barwach ksiądz przyodziewa ornat oraz wiszącą pod nim stułę. Ornat symbolizuje kapłańską godność i obowiązki. Jest również symbolem ofiary krzyżowej Chrystusa, jak i ciężaru służby Bożej spełnianej przez księdza, jako robotnika w winnicy Pańskiej, dlatego szata liturgiczna jest doskonałym prezentem dla kapłana jak i dla parafii. Taki właśnie dar, podczas tegorocznych Rekolekcji Wielkopostnych złożyli Rycerze Kolumba z naszej Parafii. Ten piękny ornat został pobłogosławiony przez Księdza Leszka Domagałę, naszego tegorocznego Rekolekcjonistę i Księdza Proboszcza Wojciecha. Następnie Ksiądz Kanonik Jan odprawił w nim pierwszą Mszę świętą.
W ubiegłą niedzielę, na Mszy Świętej o godz. 12 odbył się obrzęd przyjęcia kandydatów i ministrantów do Liturgicznej Służby Ołtarza. 5 chłopców: Dawid Szuba, Bartłomiej Pikiewicz, Jan Gibała, Adam Radomski, Patryk Wójcik przez dłuższy czas skrupulatnie przygotowywali się do tego ważnego zadania. Ksiądz Proboszcz Wojciech wraz z Księdzem Rekolekcjonistom Leszkiem Domagałą przyjęli przysięgę od kandydatów. W tak podniosłej dla nich chwili, w obecności rodziców, obiecali wiernie służyć swojemu Królowi- Jezusowi, a tym samym pełnić posługę wobec całej parafii. Rodzice chłopców obiecali wspierać ich w tej posłudze. Liturgiczna Służba Ołtarza to ważna część naszej parafii! Posługując samemu Chrystusowi, posługują także nam-parafianom. Wbrew pozorom nie jest to łatwa służba, wymaga od chłopców wiele dyscypliny i zaparcia. O swojej przynależności do Chrystusa świadczą nie tylko przy ołtarzu ale także poza nim!
Via Dolorosa, czyli ostatnia droga Chrystusa na Golgotę przebiega przez miasto ze wschodu na zachód, od Bramy Św. Szczepana przez dzielnicę muzułmańską aż do Bazyliki Grobu Pańskiego w dzielnicy łacińskiej. Tak jest w Jerozolimie. My również mieliśmy swoją Via Dolorosa ulicami Wiru.
W atmosferze szumu drzew, przejeżdżających samochodów, ludzi spieszących do swoich domowych obowiązków, szedł tłum wiernych za Krzyżem. I tak jak w Jerozolimie życie toczyło się obok cierpiącego Jezusa i Jego Matki. Szła za nim tak jak my za Krzyżem wyznając swoją wiarę w zbawczą Mękę Zbawiciela.
Droga Krzyżowa jest nabożeństwem upamiętniającym przejście Jezusa Chrystusa z krzyżem ulicami Jerozolimy z pretorium Piłata na Golgotę. Naszą Drogę krzyżową poprowadził Ksiądz Proboszcz Wojciech razem z Księdzem Kanonikiem Janem. Rozważania przygotowała p. Monika Sobczak a w drodze wiernie towarzyszyli jak zawsze niezawodni druhowie z OSP Wir.
W ubiegłym tygodniu odbył się pogrzeb bp Adama Odzimka. Ksiądz Biskup urodził się 7 października 1944 r. w Radomiu. Był pierwszym biskupem wyświęconym w Radomiu; było to w 1985 roku. Decyzją papieską z 25 marca 1992 roku został mianowany biskupem pomocniczym nowej diecezji radomskiej. Miły, serdeczny, ciepły, wrażliwy i zawsze słuchający z uwagą. Skupiony i zatopiony w modlitwie. I przede wszystkim zawsze uśmiechnięty. To On najczęściej udzielał młodzieży z naszej parafii sakramentu bierzmowania. Zawsze słuchał młodych ludzi, do których przyjeżdżał. Nam wydawało się, że usłyszał już tak dużo wierszyków na przywitanie, tak dużo przemówień i podziękowań, że nie zwraca już szczególnej uwagi na to, co do Niego mówimy, tylko grzecznie się uśmiecha, żeby nie sprawić przykrości mówiącemu. I zawsze miło nas zaskakiwał, bo w swoich kazaniach zawsze nawiązywał do tego, co przed chwilą usłyszał. Cytował całe zdania wprawiając nas w osłupienie. Dziękujemy Księże Biskupie Adamie...
Rycerze Kolumba ufundowali nowy witraż
Każdy, kto nawet rzadko odwiedza kościół spogląda czasem w jego okna. A najpiękniejsze okna to te, wypełnione witrażami. Są fascynujące chociaż to tylko kompozycja wykonana z kawałków barwnego szkła złączonych ramkami w kwatery. Jednak te witraże przedstawiają sceny ilustrujące wydarzenia z życia Maryi i Chrystusa. Ukazaną na nich historię świętą „czyta się” z zapartym tchem. Dlatego z niecierpliwością oczekujemy na kolejne witraże jakie pojawiają się w naszym Kościele Parafialnym. Przed Świętami Bożego Narodzenia został zamontowany kolejny witraż „Zwiastowanie NMP”. Fundatorami tego pięknego witrażu są Rycerze Kolumba z naszej Parafii.
Święto Trzech Króli, czyli Uroczystość Objawienia Pańskiego
Święto obchodzone 6 stycznia pierwotnie upamiętniało jednocześnie pokłon Mędrców, chrzest Jezusa i cud w Kannie Galilejskiej, jako symbole Epifanii, czyli objawienia się Boga całemu światu.
Symbolami święta jest historia opisana w Ewangelii św. Mateusza, według której Mędrcy ze Wschodu przybyli do Betlejem, aby oddać pokłon Jezusowi. W tradycji katolickiej Mędrcy nazywani są także królami i noszą imiona Kacper, Melchior i Baltazar.
Zgodnie z przyjętą tradycją tego dnia święci się w kościołach kredę oraz kadzidło. Po mszy świętej okadza się mieszkanie, ponieważ zgodnie z wierzeniami w ten sposób można się uchronić od nieszczęść. Z kolei kredy używa się do znaczenia drzwi domów lub mieszkań symbolami C+M+B oraz bieżący rok. Jest to nawiązanie do imion trzech mędrców, którzy przybyli ze Wschodu - Kacpra, Melchiora oraz Baltazara. W tym dniu organizowane są Orszaki Trzech Króli, w naszej Parafii również były organizowane. Jednak w tym roku, ze względu na pandemię, został odwołany ale w naszym kościele, po sumie, zostały wystawione Jasełka. Jasełka przygotowała p. Renata Kot z uczniami swojej klasy a gościnnie wystąpiły uczennice klasy I i II. Występ dzieci był niezwykle wzruszający a młodzi aktorzy czuli się świetnie w swoich rolach. Aktorzy zostali nagrodzeni gromkimi brawami.
Dziś w Wirze odbyła się wyjątkowa uroczystość - poświęcenie nowo wybudowanej remizy strażackiej. Uroczystość rozpoczęła się Mszą Świętą pod przewodnictwem Księdza Proboszcza Wojciecha Dobczyńskiego. Koncelebransami byli Ks Proboszcz Parafii Potworów Ks Kanonik Jan Gruszka oraz Ks Kanonik Jan Kieczyński. Wójt Gminy Potworów Marek Klimek zaprosił wyjątkowych gości, wśród których byli parlamentarzyści min. Stanisław Karczewski, Leszek Przybytniak, przedstawiciele Starostwa Powiatowego w Przysusze, przedstawiciel Burmistrza Przysuchy, władze powiatowe i wojewódzkie Straży Pożarnej i wielu innych znakomitych gości. Gospodarze, czyli Ochotnicza Straż Pożarna z Wiru, stanęli na wysokości zadania, uroczystość była przygotowana na bardzo wysokim poziomie, nawet pogoda dopisała:)
Dziś, 8 grudnia, przypada uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Przypomina ona prawdę, że Maryja od chwili swego poczęcia była wolna od grzechu pierworodnego. Dogmat Niepokalanego Poczęcia został ogłoszony w 1854 r. przez Piusa IX bullą „Ineffabilis Deus”. A w naszym kościele parafialnym, podczas Mszy Świętej o godz. 12.00, Ks Kanonik Szymon Pikus, ekonom Diecezji Radomskiej dokonał Aktu zawierzenia Polski, Kościoła, Parafii i rodzin. Ksiądz Kanonik poświęcił również figurę Św. Józefa ufundowaną przez Marka i Marię Puszków z Domaniowa.
Nasi świadkowie historii
Bardzo trudno nam Polakom mówić o wolności. Narodowi, który tyle lat trwał w niewoli i który na polach bitew całego świata dał świadectwo troski o wolność. Który tę wolność mierzy przelaną krwią. I dziś, gdy stajemy przed obliczem zagrożenia ze strony Białorusi i Rosji, tuż po Święcie Niepodległości, zaczynamy sobie zdawać sprawę z tego, jak szybko możemy tę wolność stracić. Wolność o którą walczyli nasi przodkowie. Na naszym parafialnym cmentarzu odnajdziemy groby niektórych z tych, którzy przelali swoją krew tylko po to żebyśmy obecnie żyli w wolnym kraju. Nie ma już wśród nas osób, które poznały czym jest utrata wolności a także tego jak człowiek może zgotować piekło na ziemi drugiemu człowiekowi. Bo to człowiek jest powodem wojen i tragedii z nią związanych. Tragedii rodzin, matek, żon i dzieci.
Dziś przedstawiamy historię p. Bronisława Puszki z Domaniowa, który był jednym z 9 mężczyzn wywiezionych do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu.
Urodził się 3 maja 1918 roku, czyli tuż przed zakończeniem I wojny światowej. Był więc dorosłym mężczyzną, gdy zaczęła się II wojna światowa. Rzeczywistość, w której przyszło mu żyć daleka była od tej, o której marzą młodzi ludzie. Za każdego zabitego Niemca 10 Polaków zostawało rozstrzelanych lub trafiało do obozu. I taki los spotkał również Bronisława. Trzy tygodnie po swoim ślubie udał się do Pionek Tczewskich. W tym czasie odbywała się zabawa w Konarach, podczas której został postrzelony Niemiec. Niemcy w odwecie otoczyli Domaniów i dziewięciu mężczyzn, wskazanych przez Polaka, zostało pojmanych, przewiezionych do Wrzosu a stąd do Kacprowic. Wśród nich był Bronisław Puszka, któremu rodzina odradzała powrót do Domaniowa z Pionek Tczewskich, on jednak wrócił. W Kacprowicach przebywali trzy miesiące. Pan Bronisław z Kacprowic trafił do Neuengamme. Razem z nim pojmany był również jego brat, który zmarł nie docierając do Neuengamme. Stamtąd trafili do Oświęcimia, w którym przeżył, jak mówił, dzięki temu, że potrafił strzyc. Z Oświęcimia znów trafił do Neuengammen. Podczas wycofywania się wojsk Niemcy zaczęli wywozić z obozów więźniów w dwóch transportach. Pierwszy transport więźniów wywieźli nad morze i wytopili. Pan Bronisław był w drugim transporcie, który został odbity przez Amerykanów. Po wyswobodzeniu z transportu ważył 34 kg i był na tyle słaby, że trafił do uzdrowiska w Szwecji, gdzie przebywał pół roku. Po powrocie do domu całe życie zmagał się z różnymi chorobami. Zmarł 19 sierpnia 1982roku. Poniżej przedstawiamy pamiątki po Panu Bronisławie.
Te Deum
https://radioplus.com.pl/.../58223-te-deum-za-500-lat...
Fotorelacja z naszej wczorajszej uroczystości
https://drive.google.com/.../1RlwpWa73CKTeOaGdOBQrYG6l2yx...
Msza Święta za Niepodległą
Dziś, w naszym kościele parafialnym odbyła się uroczysta Msza św w intencji Niepodległej. Podczas uroczystości usłyszeliśmy wzruszającą homilię Księdza Proboszcza, którą możemy jeszcze raz przeżywać - jest załączona poniżej. Jakże aktualna teraz, gdy u naszych granic jest tak niespokojnie. Na naszym cmentarzu parafialnym mamy dwa groby tych, którzy walczyli o naszą wolność. To groby Powstańców walczących w bitwie pod Wirem. Odbył się również koncert dla Niepodległej w wykonaniu Wrzosowianek, które stanowiły oprawę całej Mszy św. I chyba najbardziej wzruszającą piosenką była ta wykonana przez p. Piotra Bińkowskiego. Po zakończeniu Mszy św. uroczystości przeniosły się przed nasz obelisk, gdzie Druhowie Strażacy wciągnęli flagę na maszt, odśpiewano hymn narodowy a Rycerze Kolumba złożyli kwiaty.
Drugi odpust w Kaplicy im. Jana Pawła II w Wirze
Wczoraj o godz. 15.30 z naszego kościoła parafialnego do Wiru wyruszyła piesza pielgrzymka z relikwiami Św. Jana Pawła II. Pielgrzymi maszerowali pod czujnym okiem Księdza Proboszcza Wojciecha Dobczyńskiego. W Wirze na pielgrzymów oczekiwali pozostali uczestnicy uroczystości z Księdzem Kanonikiem Janem Kieczyńskim. Podczas całej uroczystości asystę pełnili Rycerze Kolubma.
Pielgrzymka do Gietrzwałdu i Św. Lipki
W ostatni weekend uczestniczyliśmy w autokarowej pielgrzymce do mazurskich sanktuariów. Początkiem naszej drogi była tama we Włocławku - miejsce ostatnich chwil życia Ks. Jerzego Popiełuszki. Następnie udaliśmy się do Torunia, pięknego miasta z niezwykłymi zabytkami. Ciekawej próby podjęli się niektórzy z nas poddając się próbie czystości sumienia:) . Kolejny dzień to sanktuarium Gietrzwałdzie - to niezwykle malowniczo położone sanktuarium ze źródełkiem, z którego wszyscy czerpali wodę. Kolejnym miejscem na pielgrzymiej trasie był Stoczek Warmiński. Podczas pielgrzymki okazało się, że dwie pary obchodzą rocznicę ślubu. Jubilatom życzymy wszystkiego co najlepsze na kolejne lata i rocznice. I ostatni dzień - to Św. Lipka, jedno z najpiękniejszych sanktuariów z cudami słynącą rzęźbą Matki Bożej. W drodze powrotnej odwiedziliśmy Warszawę i grób Ks. Jerzego Popiełuszki. Do zobaczenia na kolejnych pielgrzymich szlakach:)
W najbliższą niedzielę, w naszym kościele odbędzie się koncert organowy na odrestaurowanych organach. Z naszymi organami wiąże się niezwykła historia. W 1932 roku zostały przywiezione do Radomia, gdzie zagrały podczas Kongresu Eucharystycznego. I to z Radomia zostały przywiezione i zainstalowane we Wrzosie. Na odrestaurowanych organach w nasz odpust parafialny zagra prof. Wiktor Łyjak.
Poniżej zdjęcie naszych organ wykonane podczas Kongresu Eucharystycznego.
Wczoraj, po raz pierwszy w naszym kościele parafialnym wystąpił zespół Gospel, który stanowił oprawę muzyczną ślubu. Ta niezwykła muzyka i śpiew artystów pięknie brzmiały w naszym zabytkowym kościele. Państwo Młodzi, choć nie związani z naszym kościołem bezpośrednio, ufundowali pierwszy witraż "Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny". Panna Młoda jest związana z naszym kościołem, gdyż jej prapradziadek był tu kościelnym a prababcia Zofia Gwarda z domu Strzałkowska jako młoda dziewczynka czynnie mu pomagała. Państwu Młodym życzymy wielu łask Bożych i jeszcze raz serdecznie pozdrawiamy zespół Gospel "Rain" z Lublina.
Dziś świętowaliśmy Jubileusz 45 - lecia Kapłaństwa Księdza Kanonika Jana Kieczyńskiego. Swoje święcenia kapłańskie przyjął w Olkuszu. Księdzu Jubilatowi życzymy błogosławieństwa Bożego na dalsze lata kapłaństwa a także dziękujemy za każdą odprawioną Mszę Świętą, za wierne czuwanie w konfesjonale, za każdą radę kierowaną w naszą stronę i za każdą modlitwę, jeszcze raz dziękujemy:)
Dziś, uczniowie klas trzecich ze szkół podstawowych we Wrzosie i w Wirze wyjechali wraz ze swoimi rodzicami, Panią Katechetką Moniką Sobczak i Księdzem Proboszczem Wojciechem na pielgrzymkę do Kałkowa. Naszym pielgrzymom dopisuje świetna pogoda i dobry nastrój, pozdrawiamy:)
Dziś, Mszą św. o godz. 16.30, pożegnaliśmy Obraz Matki Bożej Świętorodzinnej i tym samym zakończylimy w naszej Parafii Jerycho Modlitewne. Ksiądz Proboszcz Wojciech Dobczyński zawierzył wszystkie rodziny naszej Parafii opiece Matki Bożej i przekazał Święty Obraz oraz z relikwie Św. Joanny Molla Księdzu Kanonikowi Andrzejowi Szewczykowi, proboszczowi Sanktuarium w Skrzyńsku.
W czwartek po niedzieli Trójcy Przenajświętszej Kościół obchodzi uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, nazywaną tradycyjnie Bożym Ciałem. Najstarsza nazwa tej uroczystości brzmi "Festum Eucharistiae" - "Święto Eucharystii". Boże Ciało stwarza wspaniałą okazję do rozważania tajemnicy Eucharystii, jest okazją do zamanifestowania naszej wiary wobec Najświętszego Sakramentu. Jest to "sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, uczta paschalna, w której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały" (Konstytucja o liturgii świętej, 47).
Więcej zdjęć z Uroczystości Bożego Ciała znajduje się w galerii.
W tym roku, roku pandemii koronawirusa, Kolęda przybierała różne formy. Niektórzy proboszczowie rezygnowali z niej zupełnie inni zapraszali wiernych do kościoła na Msze św dedykowane poszczególnym miejscowościom. U nas Kolęda odbyła się w sposób tradycyjny chociaż w niezwykłym czasie, w czasie Maryjnego miesiąca- maja. W każdej miejscowości kolęda rozpoczynała się przy figurce bądź krzyżu wspólną modlitwą księży i mieszkańców. Był to niezwykły czas, czas poświęcony na rozmowy, na modlitwę. W Wirze, Potkannie i Domaniowie naszym księżom, Księdzu Proboszczowi Wojciechowi Dobczyńskiemu i Księdzu Kanonikowi Janowi Kieczyńskiemu, towarzyszył nasz były wikariusz Ksiądz Krzysztof Dziuba, obecny wikariusz parafii Przytyk.
Św. Florian, żołnierz i męczennik, jest czczony w całej Polsce głównie jako patron strażaków. Święty ma chronić podczas klęsk pożaru, powodzi i sztormów. Dziś, w Święto Najświętszej Marii Panny Królowej Polski i w przeddzień św. Floriana,w naszej świątyni została odprawiona uroczysta Suma w intencji wszystkich strażaków z naszej parafii. Ksiądz Proboszcz udzielił im błogosławieństwa i zawierzył ich opiece Matki Bożej. Ksiądz Kanonik złożył strażakom życzenia a po zakończonej Mszy świętej wszyscy w asyście OSP udali się pod maszt i obelisk, gdzie strażacy wciągnęli flagę narodową na maszt, Ksiądz Proboszcz odmówił modlitwę za Ojczyznę i odśpiewano Hymn narodowy.
Wielkanoc to dla nas katolików najważniejsze święto w roku. Właśnie wtedy obchodzimy pamiątkę Zmartwychwstania Jezusa, który zmarł na krzyżu, aby zbawić ludzkość. Trzy dni przed Wielkanocą to tzw. Triduum Paschalne: Wielki Czwartek, Wielki Piątek oraz Wielka Sobota. Każdy z tych dni ma swoją symbolikę i jest związany z innymi tradycjami.
Dziś mamy Wielki Piątek, to dzień pełen smutku i jednocześnie najwłaściwszy dzień dla obudzenia na nowo naszej wiary, dla umocnienia naszej nadziei i odwagi niesienia przez każdego swego krzyża z pokorą, ufnością i zdaniem się na Boga, mając przy tym pewność wsparcia przez Niego i Jego zwycięstwa.
Dziś wzięliśmy udział w tzw. Liturgii Męki Pańskiej. To wieczorne nabożeństwo, które ma być momentem zadumy nad śmiercią Chrystusa na krzyżu, a także okazją do skruchy i pokuty za grzechy. W tym dniu odprawiona została min. Droga Krzyżowa, trwają czuwania modlitewne i w tym trudnym dla nas wszystkich czasie adoracje Najświętszego Sakramentu pełnią Strażacy i Rycerze Kolumba.
W dniach 10-13 marca 2021 roku w naszej Parafii odbyły się Renowacje Misji Miłosierdzia Bożego. Myślą przewodnią tych wielkopostnych rozważań były słowa Jana Pawła II "W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście". Był to czas umocnienia i odnowienia życia wiary. To czas przygotowania do głębokiego przeżycia Świąt Wielkanocnych. Ćwiczenia misyjne prowadził O. Krzysztof Łaszcz z Klasztoru Ojców Jezuitów w Piotrkowie Trybunalskim. Bogactwo modlitewne dni misyjnych było bardzo wielkie. W kościele odprawiane były Msze św z kazaniem misyjnym, Godzina Miłosierdzia oraz Apel Jasnogórski. Na zakończenie Renowacji Misji św. Ks. Proboszcz Wojciech Dobczyński zawierzył Parafię Miłosierdziu Bożemu.
Adoracja Rycerzy Kolumba i ich rodzin
4 marca, w uroczystość Św. Kazimierza Królewicza i jednocześnie w pierwszy czwartek miesiąca, po Mszy Św. o godz. 17.30 w naszym kościele rozpoczęła się adoracja Najświętszego Sakramentu w intencji powołań kapłańskich i zakonnych z naszej parafii. Adorację rozpoczął Ks. Kanonik Jan z ministrantami. Dalszą część adoracji prowadzili Rycerze Kolumba z rodzinami modląc się o święte i dobre powołania. O godz. 21.00 został odśpiewany Apel Jasnogórski, podczas którego słowo wygłosił Ksiądz Proboszcz Wojciech.
Dziś w naszej Parafii odbył się Adwentowy Dzień Skupienia. Ćwiczenia rekolekcyjne prowadził Ks. Robert Sionek Wicedziekan Dekanatu Przytyckiego. Dziś również przypada Dzień Matki Bożej z Guadaloupe, głównej patronki Rycerzy Kolumba. Obraz z Jej wizerunkiem peregrynował w ubiegłym roku naszą Parafię, dziś zatem przypada pierwsza rocznica peregrynacji. Na Mszy św. w intencji naszej Parafialnej Rady Rycerzy Kolumba gościli Rycerze z Opoczna.
Pierwszy Odpust w Kaplicy pw. Świętego Jana Pawła II w Wirze
Dziś o godz. 17.00, w Kaplicy w Wirze została odprawiona uroczysta Msza Święta odpustowa. Z racji tego odpustu Rycerze Kolumba z naszej Parafii przenieśli w pieszej pielgrzymce z Wrzosu do Wiru relikwie Ojca Świętego Jana Pawła II. Pielgrzymką przewodził Ksiądz Proboszcz Wojciech Dobczyński. W tym czasie w Kaplicy w Wirze Ksiądz Kanonik Jan Kieczyński odmówił różaniec.
Tuż przed rozpoczęciem Misji Świętych w naszej Parafii odbyła się Instalacja Rady Rycerzy Kolumba. Rycerze uroczyście ślubowali wierność Bogu, Kościołowi i zakonowi. W ceremonii wzięły udział rodziny Rycerzy Kolumba a poprowadził ją Ksiądz Proboszcz Wojciech Dobczyński z udziałem Księdza Kanonika Jana Kieczyńskiego i Księdza Krzysztofa Dziuby obecnego Wikariusza Parafii pw. Podwyższenia Krzyża w Przytyku.
Misje Święte w naszej Parafii dobiegły końca. Dziś na uroczystej Mszy Świętej Odpustowej o godz. 12.00 Ojciec Misjonarz udzielił końcowego błogosławieństwa. Był to czas nabożeństw, modlitw, spotkań i refleksji. Ćwiczenia modlitewne miały zatrzymać nas choć na chwilę i pomóc zastanowić się nad sensem naszego życia. Miały przypomnieć, że Bóg jest Miłosierny i czeka na każdego z Nas.
Misje Święte to rekolekcje, które przeprowadza się co kilka lat dla całej parafii. W naszej Parafii ostatnie Misje Święte odbyły się 20 lat temu. Ich celem jest umocnienie i odnowienie życia wiary. Na zaproszenie Księdza Proboszcza Wojciecha Dobczyńskiego do naszej Parafii przybył Ksiądz misjonarz Krzysztof Łaszcz z Zakonu Ojców Jezuitów, który przez cały tydzień odprawiał nabożeństwa, a dziś wraz z Księdzem Proboszczem Wojciechem i Księdzem Seniorem Janem dokonał uroczystego poświęcenia Krzyża Misyjnego, który druhowie strażacy z naszej Parafii ustawili przed Kościołem. Fundatorem Krzyża Misyjnego jest Rodzina Państwa Mnich z Wrzosu. Korzystając z tego czasu, każdy wierny może otworzyć swoje serce na Boga. Módlmy się, aby przeżyte misje dla każdego z nas były czasem nawrócenia do Boga oraz odnowy życia z Bogiem.
Dziś o godzinie 19.00 w naszym Kościele Parafialnym gościliśmy Księdza Biskupa Piotra Turzyńskiego, który udzielił sakramentu bierzmowania młodzieży z naszej Parafii. Msza Święta była również inauguracją naszych parafialnych Misji Świętych. Ksiądz Biskup udzielił błogosławieństwa Księżom i Ojcu Misjonarzowi, któremu wręczył Krzyż Misyjny i Stułę. W uroczystości straż honorową pełnili Rycerze Kolumba, którzy działają w naszej Parafii.
Kościół katolicki 6 stycznia obchodzi uroczystość Objawienia Pańskiego, czyli święto Trzech Króli: Kacpra, Melchiora i Baltazara. To także dzień misyjny. 6 stycznia od 2011 r. jest jednocześnie dniem ustawowo wolnym od pracy.
Według Ewangelii św. Mateusza, za panowania w Judei króla Heroda do Betlejem przybyli ze wschodu mędrcy szukając spełnienia się przepowiedni o narodzinach króla żydowskiego. Mędrców w średniowieczu zaczęto nazywać Trzema Królami i nazwa ta przetrwała do czasów obecnych. Ich imiona pojawiły się dopiero w VIII w. W XII w. Kacpra, Melchiora i Baltazara uznano za przedstawicieli Europy, Azji i Afryki. Relikwie mędrców przechowywane są w Kolonii w Niemczech. Tego dnia i w naszej Parafii przeszedł Orszak Trzech Króli. Po Mszy Świętej o godz. 12.00 Orszak wyruszył w kierunku szkoły. W tym roku Orszak poprowadzili czterej Królowie. Ksiądz Proboszcz Wojciech, podczas kazania, przytoczył legendę o Czwartym Królu,który na swojej drodze do Betlejem wsparł potrzebujących rozdając kamienie szlachetne przeznaczone dla Dzieciątka. Ta poruszająca historia wprowadziła nas w bajkowe Jasełka,które przygotowali uczniowie Publicznej Szkoły Podstawowej im. Orła Białego we Wrzosie.
W Drugi Dzień Bożego Narodzenia, w naszym Kościele Parafialnym, odbył się niezwykły Koncert Kolęd i Pastorałek. Wśród wykonawców wystąpił nasz Zespół Wrzosowianki oraz uroczy Dziecięcy Zespół "Papryczki" z Publicznego Przedszkola w Przytyku. Ale niekwestionowaną gwiazdą Koncertu była Młodzieżowa Orkiestra Dęta "Moderato" z Przytyka, która tym razem również śpiewała piękne góralskie i nie tylko kolędy. Serdecznie dziękujemy za wspaniały koncert.
Pożegnanie Obrazu
15 grudnia, na zakończenie Peregrynacji Obrazu Matki Bożej z Guadeloupe w naszej Parafii, uczniowie klas trzecich, siódmych i ósmych z naszej Parafii przedstawili Matce Bożej swoje modlitwy. Ci uczniowie przystępują w tym roku do Pierwszej Komunii Świętej i do Sakramentu Bierzmowania. Na koniec Ksiądz Proboszcz Wojciech Dobczyński w poruszającej modlitwie oddał Parafię w opiekę Matce Bożej.
Dziś o godz. 12.00 powitaliśmy w naszej Parafii Obraz Matki Bożej z Guadalupe. W asyście Rycerzy Kolumba, Straży Pożarnej, Ministrantów procesyjnie wprowadzono Cudowny Obraz w progi naszej świątyni. W imieniu Rodzin z naszej Parafii Akt Zawierzenia odczytali Państwo Ewa i Zbigniew Rogulscy.
W pierwszą niedzielę Adwentu, 1 grudnia, siedmioro kandydatów zostało przyjętych do grona Ministrantów
i Lektorów. Na Mszy św. o godzinie 12.00, w obecności rodzin, kolegów i Księdza Proboszcza złożyli przysięgę, w której zobowiązali się m.in. do dobrego wypełniania swoich zadań oraz dawania przykładu innym. Ksiądz Proboszcz Wojciech Dobczyński odebrał od Ministrantów przysięgę, a na znak przyjęcia Ministranci założyli komże. Nowym Ministantom i Psalmistce życzymy gorliwości w pełnieniu posługi a ich Rodzicom obfitości łask Bożych oraz radości z pełnionej przy ołtarzu poslugi przez ich dzieci.
10 listopada w Kościele Parafialnym we Wrzosie gościliśmy zaprzyjaźnioną Orkiestrę Dętą. Tego dnia odbył się koncert pieśni payriotycznych pt."Dla Niepodległej. Wspólny występ Młodzieżowej Orkiestry Dętej MODERATO i Zespołu Śpiewaczego Wrzosowianki"rozpoczął się przed Sumą. Orkiestra Dęta uczestniczyła również aktywnie w Mszy św. Piękny koncert zachwycił zgromadzonych w Kościele.
W minioną sobotę, 26 października, w naszej Parafii odbyła się wyjątkowa uroczystość. Kaplica w Wirze otrzymała imię Jana Pawła II. Uroczystości przewodniczył Ksiądz Biskup Henryk Tomasik, który poświęcił odnowioną Kaplicę i nowe, ufundowane przez Księdza Prałata Mieczysława Dekę witraże. Uroczystość miała niecodzienną oprawę. Z Kościoła Parafialnego we Wrzosie wyruszyła piesza pielgrzymka do Wiru, której przewodniczył Ksiądz Proboszcz Wojciech Dobczyński. Pielgrzymi nieśli obraz Świętego Jana Pawła II i Jego relikwie. W Kaplicy w Wirze oczekiwał na nich Ksiądz Biskup, zaproszeni księża i tłum wiernych.
16 lipca, jak co miesiąc od listopada ubiegłego roku, w naszym Kościele Parafialnym sprawowana była Msza św. z Relikwiami Ojca Św. Jana Pawła II. Tego dnia pierwszy raz swą służbę przy Relikwiach Ojca Świętego sprawowali nas parafialni Rycerze Kolumba wspierani przez Rycerzy z Parafii Węgrzyn. Wyjątkowości naszej comiesięcznej uroczystości dodała obecność Ks. Biskupa Stanisława Dziuby - paulina, którego Papież Benedykt XVI mianował biskupem diecezji Umzimkulu w Republice Południowej Afryki. Polski paulin pracuje tam od 1991 r. Dotąd był wikariuszem generalnym tej diecezji oraz proboszczem i przełożonym wspólnoty zakonnej w Centocow.
Na kolejną Mszę Świętą Papieską zapraszamy 16 sierpnia.
Na pielgrzymkowym szlaku: Wrocław - Praga - Wambierzyce
12 lipca, bladym świtem, wyruszyliśmy z naszego Kościoła parafialnego na pielgrzymkę autokarową do Czech. Po drodze zwiedzaliśmy min. Wrocław.
Wrocław - nasz pierwszy przystanek na pielgrzymim szlaku, tu rozpoczęliśmy wędrówkę po dolnym Śląsku i Czechach. W Archikatedrze pw. św. Jana Chrzciciela
zwanej Matką kościołów śląskich – najwspanialszym zabytku gotyckiej architektury sakralnej, uczestniczyliśmy w Mszy św.Nasi księża: Ksiądz Proboszcz Wojciech, Ksiądz Kanonik Jan oraz Ksiądz Wikariusz Krzysztof polecali Bożej opiece pielgrzymów. Z Katedry przeszliśmy malowniczymi uliczkami Wrocławia min. na Ostrów Tumski. Po drodze podziwialiśmy Most Zakochanych :)i niezliczoną liczbę krasnali. Z przepięknego Wrocławia udaliśmy się do miasteczka -uzdrowiska Duszniki Zdrój. Kolejny dzień rozpoczęliśmy w Pradze. Praga zauroczyła nas ogromem zabytków, piękną pogodą, przepięknymi choć opuszczonymi kościołami(w Czechach jest tylko 10% katolików), przepięknym Zamkiem, Złotą Uliczką i monumentalnym Mostem Karola. Mszę św. przeżywaliśmy w Sanktuarium Praskiego Dzieciątka Jezus. Pragę żegnaliśmy w strugach deszczu, ale rozpadało się, gdy ostatni pielgrzym wszedł do autokaru:)prawie:). W ostatnim dniu spacerowaliśmy ścieżkami uzdrowiska w Kudowie Zdroju, następnie przejechaliśmy do Czermnej, gdzie Kapłani sprawowali Eucharystię a po niej zwiedzaliśmy Kaplicę Czaszek. W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się w Sanktuarium w Wambierzycach.
Wambierzyce, mimo dziwnie kojarzącej się nazwy, są zaciszną miejscowością leżącą w województwie dolnośląskim, w gminie Radków, pomiędzy Nową Rudą i Polanicą Zdrój. Miejscowość malowniczo położona w Kotlinie Kłodzkiej, pomiędzy trzema wzgórzami, w dolinie potoku Cedron u podnóża Gór Stołowych. To znany w okolicy ośrodek kultu Maryjnego, zwany często Śląską Jerozolimą.Imponujące schody a przede wszystkim drewniana rzeźba Matki Boskiej Wambierzyckiej z połowy XVIII wieku.
29 czerwca – Kościół powszechny obchodzi uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła. Św. Piotr był uczniem wybranym przez Jezusa do pełnienia posługi prymatu w Kościele. Natomiast gorliwość misyjna św. Pawła sprawiła, że w bardzo wielu miejscach głosił Ewangelię i zakładał Kościoły.
W uroczystość dwóch największych Apostołów - Piotra i Pawła nasza wspólnota parafialna powiększyła się o nową organizację – 13 mężczyzn stało się Rycerzami Kolumba. Każdy z członków składał, w obecności naszych duszpasterzy na czele z Księdzem Proboszczem Wojciechem, uroczyste ślubowanie zgodnie ze swoim zadaniem we wspólnocie.
Zakon Rycerzy Kolumba to największa na świecie katolicka organizacja świecka o charakterze charytatywnym.
Nazwa jej upamiętnia postać Krzysztofa Kolumba , który przywiózł chrześcijaństwo do Nowego Świata. Członkami mogą zostać jedynie mężczyźni będący praktykującymi katolikami. Naczelnymi zasadami zakonu są: miłosierdzie, jedność, braterstwo i patriotyzm.
Dziś obchodziliśmy uroczystość Bożego Ciała. W tym ważnym dla chrześcijan dniu, w Parafii Wrzos, jak co roku po Mszy Świętej o godz. 9.00 odbyła się uroczysta procesja. Ksiądz Proboszcz Wojciech Dobczyński, Ksiądz Kanonik Jan Kieczyński oraz Ksiądz Wikariusz Krzysztof Dziuba poprowadzili parafian i gości ulicami Wrzosu do czterech ołtarzy. Wyjątkowości dzisiejszej procesji dodała Młodzieżowa Orkiestra Dęta MODERATO z Przytyka. Bardzo dziękujemy i zapraszamy na kolejne uroczystości.
26 maja 2019r., o godz.18.00 w naszym kościele odbyła się wyjątkowa uroczystość. Ksiądz Proboszcz Wojciech Dobczyński obchodził 25 rocznicę święceń kapłańskich. Moc serdecznych życzeń z okazji Jubileuszu, dziękując za kapłańską posługę i głoszenie z miłością Ewangelii, złożyli parafianie, Zespół Śpiewaczy Wrzosowianki, schola, ministranci oraz zaproszeni goście.
© Parafia p.w. Św. Wawrzyńca DK we Wrzosie.